Poruszając się w obszarze urządzeń przemysłowych można natknąć się na modele, które oznaczone są symbolem EX, bądź ATEX. Z pozoru mogą niewiele różnić się od standardowych urządzeń, w tym przypadku wentylatorów, ale posiadają jednak właściwości, które je w znaczny sposób wyróżniają. Są to urządzenia przeciwwybuchowe.
Dyrektywa 94/9/WE (ATEX 100a)
Nowa dyrektywa unijna pojawiła się w 2003 roku i jej zadaniem jest ujednolicenie przepisów krajów europejskich dotyczących specyfiki urządzeń jak i całych systemów i układów działających w środowisku wybuchowym, czyli w miejscu występowania dużych zapyleń powietrza jak i mieszanek gazów, powodujących potencjalne zagrożenie wybuchem.
ATEX – jest to skrót powstały na bazie francuskiego określenia atmoshpere explosible. Dwie pierwsze litery pierwszego i drugiego słowa tego terminu utworzyły skrót ATEX, którym obecnie oznacza się urządzenia, jak np. wentylatory przemysłowe, które zostały zaprojektowane do pracy w atmosferze wybuchowej. Zaś atmosfera wybuchowa jest takim środowiskiem, w którym w normalnych warunkach ciśnienia i temperatury powietrza następuje wybuch na skutek samozapłony pyłu lub gazu.
Zatem dyrektywa 94/9/WE będzie zbiorem zasad ochrony przeciwwybuchowej, które regulują m.in. wymagania co do urządzeń pracujących w tym środowisku. Przepisy te stosuje się także do aparatury i urządzeń pracujących poza tą strefą, ale sprawujących kontrolę na podzespołami zlokalizowanymi w strefie ATEX:
Artykuł 1
1. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem.
2. Zakresem stosowania niniejszej dyrektywy objęte są również urządzenia zabezpieczające, sterujące i regulacyjne przeznaczone do użytku poza przestrzeniami zagrożonymi wybuchem, które wymagane są lub przyczyniają się do bezpiecznego funkcjonowania urządzeń i systemów ochronnych wobec zagrożeń wybuchowych. – Dyrektywa 94/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 marca 1994 r.
Wentylatory przeciwwybuchowe – rodzaje ochrony i zasady bezpieczeństwa
Wyróżniamy następujące rodzaje ochrony stosowane w wentylatorach przeciwwybuchowych / wentylatorach EX:
- Osłona ognioszczelna: kategoria 2D , ognioszczelna i ogniochronna obudowa urządzenia zapobiega powstaniu eksplozji silnika, w których dochodzi do iskrzenia.
- Wzmocniona obudowa: wzmocniona obudowa silnika, brak iskrzeń, gorących powierzchni, łuku elektrycznego.
- Iskrobezpieczne urządzenia: wykonane w sposób eliminujące iskrzenie i wysoką temperaturę.
Dzięki tym ochronom, urządzenia działające w środowisku ATEX nie są w stanie dokonać zapłony wybuchowej mieszanki.
Oznaczenia maksymalnej temperatury powierzchniowej urządzenia
Możemy spotkać się z następującymi oznaczeniami temperatury powierzchniowej, w jakiej mogą pracować podzespoły: T1, T2, T3, T4, T5, T6. Odpowiadają one kolejno temperaturom maksymalnym:
T1 – 450°C
T2 – 300°C
T3 – 200°C
T4 – 135°C
T5 – 100°C
T6 – 85°C
Więcej informacji znajdziesz na stronach:
https://rosenberg.pl/file_manager/pl/catalog/EX_oznakowanie.pdf
http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A31994L0009
